Πάντα το βλέμμα σου
καρφί στις ψυχής τα φτερά,
φτερά πεταλούδας
που ολόγυρα πετά.
Πάντα η φωνή σου
μελωδία κιθάρας στη σιγαλιά,
φωνή που ταράζει
της καρδιάς μου τα ήρεμα νερά.
Πάντα τα λόγια σου,
χαραμάδα ανοιχτή.
Που ανοίγει τις σκέψεις σου
και μου δίνει το κλειδί.
Πάντα εσύ,
μονοπάτι ατελείωτων στιγμών
και ευτυχίας.
Πάντα εσύ
μεθυστικό κρασί
γλυκόπιοτης αμαρτίας.
Πάντα εσύ
ανεξέλεγκτος πόθος
που έχει γίνει εμμονή.
Πάντα εσύ,
ασταμάτητος έρωτας
που αναβλύζει ηδονή.
Πάντα η μορφή σου
πλάι μου κάθε βράδυ,
μία μορφή, αγκαλιά
που με σφίγγει μέσα στο σκοτάδι.
Πάντα τα χείλη σου
καρπός λήθης που ζητάω,
μυστικά να γευτώ
και να σου δείξω το πόσο σε αγαπάω...!
12 σχόλια:
Υπέροχο...Για άλλη μια φορά,πόσο πολύ με εκφράζει...
Αχ μικρη μου τι ωραιο ποστ...
Ειναι ωραιο να ειναι παντα εκεινος σε καθε σου σκεψη,κινηση,βλεμα, ανασα...
Τις καλημερες μου :)
Πόσο όμορφα ξέρεις να δίνεις! Το πάντα εσύ το δέχτηκα σαν πάντα εγώ μέσα από σένα, γιατί μέσα στον έρωτα δεν υπάρχει εγώ ή εσύ. Είσαστε ένα.
πολυ πετυχημενη η ομοιοκαταληξια σου!!συγχαρητηρια!!
και ξερεις μερικες φορες δεν ειναι κακο να εχουμε στο μυαλο μας, στη σκεψη μας, κπν που αγαπαμε γιατι ετσι τν νιωθουμε πιο κοντα...!
@Kévin
Σε ευχαριστώ καλέ μου, δεν ξέρεις πόσο σημαντικό είναι αυτό για μένα γιατί κι εσύ έχεις γράψει υπέροχα πράγματα...
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.
@Aerlyn0204
Πραγματικά τίποτα καλύτερο...
Αλλά τώρα εκτός από εκείνον πρέπει να πάρουν και τα μαθήματα μια θέση στο μυαλό μου :)
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλάκια!!
@Γουϊκα
Έτσι είναι, μου το έχει πει κι αυτός ότι είμαστε ένα... απλά για μένα είναι ΕΚΕΙΝΟΣ και δεν συγκρίνεται με τίποτα και κανέναν άλλο...
Να 'σαι καλά!
Να περνάς
@Α λ ς
Να είναι πιο κοντά μου όταν γράφω γι αυτόν, ειδικά τότε!!!
Σε ευχαριστώ που σχολίασες θετικά την ομοιοκαταληξία, δεν τη χρησιμοποιώ συχνά, αλλά αυτό το τραγουδούσα γράφοντάς το, δεν ήταν κάτι απλό...
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!!
Γλυκάθηκα τόσο,
που θέλω να μπω εκεί,
απ' όπου αναβλύζει η πηγή...
Δεν φτάνουν οι σταγονες για να ξεδιψάσει η καρδιά..
Άσε με να αγγίξω λίγο την ορμή..
Εκει που το Νάμα δεν αγγίζεται, χωρίς να σε κάψει η πηγαία του Ενεργεια...
Τι ρισκάρω....
Φιλι... αναπαντεχο...
χεχε τ ξερω, ειναι δυσκολη η ομοιοκαταληξια!! το πετυχες ομως:)
@Κάκια μου,
όντως μερικές σταγόνες δε φτάνουν, ελπίζω να βρεις την πηγή σου... για τον καθένα άλλωστε διαφέρει.
Ρισκάρεις αλλά μη σε σταματήσει ποτέ ο φόβος του ρίσκου...
Φιλιά
@Α λ ς
Για να το λες εσύ θα τα κατάφερα!! :)
Φιλάκια!!!
Δημοσίευση σχολίου