αν τα δάκρυά μου είχαν φωνή...

κλαίω
σκοτεινό δωμάτιο
μία φωτεινή πηγή
και ξεχύνονται στην ησυχία
κραυγές
κρότοι
φωτιές
σαν κισσός απλώνονται,
με τυλίγουν και γω κλαίω,
ακίνητη

Αν τα δάκρυά μου είχαν φωνή θα ούρλιαζαν ΝΤΟΠΗ ΣΑΣ!

οι φλέβες στους κροτάφους
χτυπούν με μανία
πονάω,
πονάω σε εικόνες παιδιών που ρωτούν
γιατί;
τα βλέπω,
τα ακούω,
στις πέτρες που ολόγυρα πετούν
στον καπνό που τυφλώνει τους αμάχους.
Λυπάμαι εκείνους
που μάταια βγήκαν να διαμαρτυρηθούν
και έγιναν πύλη ανοιχτή
εκείνων, που στους προδότες της χώρας μου μοιάζουν,
εκείνων, που χειροτερεύουν την κατάσταση,
τραβώντας τα απομεινάρια της δημοκρατίας στον βούρκο...
για να φοβάται ο λαός να σκεφτεί,
να δράσει

Αν τα δάκρυά μου είχαν φωνή θα ούρλιαζαν  ΔΕΙΛΟΙ, ΨΕΥΤΟΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ, ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ!

κλαίω,
κλείνω την πόρτα στον όλεθρο

η πατρίδα μου χάθηκε
αμαυρώνεται η μνήμη της

Αν τα δάκρυά μου είχαν φωνή
θα σας συντάρασσε καθώς θα ούρλιαζαν πόσο ΣΑΣ ΜΙΣΩ!!!!!!!!!!