Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ...

Δύο μάτια γερασμένα, 
που στεφανώνουν το ρυτιδιασμένο της πρόσωπο. 
Δύο χείλη λεπτά, 
τώρα πια γραμμές απ' την προηγούμενη 
φεγγαροσχηματισμένη σάρκα. 


Τι μπορούν να πουν... 


Πόσα είδαν, πόσα πέρασαν. 
Πολέμους, καταστροφές, νεκρούς. 
Και ύστερα.... πολιτισμός! 
Ένα εργοστάσιο, δουλειά σκληρή, 
όχι σμιλεμένη για γυναικεία χέρια. 
Αργότερα οικογένεια, 
ανάθρεψη παιδιών, σπίτι, γονείς... 


Και σάλτσα ζωής... 
Μπόλικη σάλτσα να γεμίσει 80 χρόνια 
και να αφήσει κενό για αρκετά ακόμη... 


Τα χείλη είναι κουρασμένα, 
ανήμπορα να κουνήσουν. 
Κρεμασμένα από τις πίκρες που γνώρισαν. 
Τα μάτια διστακτικά. 
Ανοιγοκλείνουν αργά, επεξεργάζονται. 
Βλέπουν μπροστά τους εικόνες από τα παλιά, ιστορίες, 
ασήμαντες για τότε λεπτομέρειες. 


Και εκείνη τη στιγμή λάμπουν. 
Σπίθες πετούν. 
Ζωντανεύουν και παιχνιδιάρικα αρχίζουν και μιλούν. 


Τι να πουν; 


τι να πρωτοπούν ρώτα καλύτερα... 

22 σχόλια:

Unknown είπε...

Ακριβώς αυτό!
Τι να πρωτοπούν; Χιλιάδες στιγμές, άπειρα συναισθήματα! Άλλοτε χαρά κι άλλοτε πόνος...
Τελικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο...
ίσως να πρέπει να περνάμε και τις άσχημες στιγμές για να εκτιμάμε τις όμορφες!
Κι όταν θα έχουμε γεράσει και θα τις αναπολούμε με την ίδια δίψα θα μιλάμε γι'αυτές!

Καλό σου βραδάκι Μαράκι μου!

Έσπερος είπε...

Ξέρεις τι; Το θέμα δεν είναι τόσο το τι έχουν να πουν, γιατί σίγουρα έχουν πολλά να πουν. Το θέμα είναι ποιος μπορεί και θέλει να κάτσει να μάθει από αυτά...

Πολύ ωραίο!!!

Να έχεις μια όμορφα βροχερή μέρα! Φιλιά!!!

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΨΥΧΗΣ είπε...

Ο σεβασμός και μόνο που κρύβουν τα λόγια σου, αλλά και η σκέψη σου σ΄αυτούς.
Μια σταγόνα από το εγώ σου...
έχει αξία αυτή η σταγόνα.
Αν έχεις πολλές σταγόνες αξίας....
έχεις αξία ανάλογη και εσύ.

Unknown είπε...

Να ... πουν και να τους ακούσουμε.
Μαγευτική η διήγηση μπόλικης σάλτσας ζωής. Σαν παραμύθι ...

Την καλημέρα μου

Nicotine είπε...

Μπράβο σου! Τι να πω; Απ τα καλύτερα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Την αγάπη μας σε όλες τις γιαγιάδες....
Και ετοιμάζομουν να γράψω κάτι που μου τυχε με μια γιαγιά....
Πολύ καλήμερα σας

Prisoned Soul είπε...

@Νατάσσα μου, έτσι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και οι άσχημες στιγμές αν το σκεφτείς έχουν συνήθως κάτι να μας διδάξουν.
Μα ακόμη κι αν δεν έχουν πρέπει να τις κρατάμε στη μνήμη για να καταλάβουμε και την πραγματική αξία των άλλν στιγμών... των όμορφων...
Φιλιά!

Prisoned Soul είπε...

@Έσπερε καλέ μου, εγώ κάθησα, καθομαι και θα κάθομαι να τα ακούω...
Γιατί έτσι είμαι εγώ...
Κι ας επαναλαμβάνονται μερικές φορές οι αναμνήσεις, εγώ κάθομαι και ακούω...
Και έτσι πιστεύω πως πρέπει να κάνουν και οι άλλοι.

Σου στέλνω τα φιλιά μου με τις σταγόνες της βροχής!

Prisoned Soul είπε...

@ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΨΥΧΗΣ
Αρπάζω κάθε ευκαιρία που θα μου δωθεί για μία τέτοια σταγόνα. Την αξιοποιώ και τη θαυμάζω, βρέχω τις σκέψεις μου με τη δροσιά της...
Σε ευχαριστώ!

Prisoned Soul είπε...

@meggie

Παραμύθι ακούγονται στα αυτιά μου και οι διηγήσεις εκείνες...
Μου αλλάζουν την οπτική γωνία με την οποία έβλεπα το παρελθόν και τον κόσμο γενικότερα.
Να σαι καλά!

Prisoned Soul είπε...

@Aougare

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Θα συμφωνήσω μαζί σου, την αγάπη μας σε όλες τις γιαγιάδες!!!
Περιμένω να διαβάσω αυτό που ετοιμάζεις...
Τα φιλιά μου!

Aerlyn0204 είπε...

Πολυ πολυ ωραιο..σα να κοιταω τη γιαγια μου οταν μου μιλαει ειναι αυτες οι λεξεις...
Τα φιλια μου! Καλο υπολοιπο σ/κ :)

Prisoned Soul είπε...

@Aerlyn0204

Έτσι δεν είναι οι περισσότερες γιαγιάδες;
το βλέμμα τους παρά τα όσα έχουν περάσει παραμένει τόσο ζωντανό...
Φιλιά πολλά και από μένα!!!

AlexStre είπε...

πολύ αληθινή ανάρτηση...θυμάμαι τον παππού μου...λίγο πριν πεθάνει μας είπε όλη την ζωή του σαν ιστορία...και μας παρεξένεψε γιατί ποτέ δεν έλεγε ιστορίες...τι θα γίνει με 'σένα? όλο πράγματα θα μου θυμίζεις? : )

iliokamenos είπε...

..μια σάλτσα, την οποία τη γεύση της την καταλαβαίνεις δεν μπορείς να τη γευτείς πλέον..

μου θύμισες to grandmas hands απο bill withers...

καλώς σε βρήκα..

Prisoned Soul είπε...

@stolenblood

Αν είχες μπει στο παλιό μου blog θα έβλεπες και μια ανάρτηση που είχα κάνει για τον παππού μου.
Καλό είναι να θυμάσαι, αρκεί να μην πονάνε οι αναμνήσεις.

καταφέρνω τέτοιο πράγμα;! τι να πω μπράβο μου... :)

Καλή βδομάδα από αύριο!

Prisoned Soul είπε...

@iliokamenos

Την καταλαβαίνεις πολύ περισσότερο απ' ότι αν τη γευόσουν.
Τότε δεν την εκτιμούσες...
Καλώς ήρθες!

Adis είπε...

Θα τα πουν και ό,τι πιάσεις.. Και είναι πολύ συμαντικό απ' τα 2 που θα πουν εννοώντας 10 να μπορέσεις να πιάσεις έστω τα 5.. Και χαίρομαι που βλέπω πως αναγνωρίζεις τέτοιες αξίες και τις εκτιμάς. :)

Καλό σου βράδυ από μένα! :)

Takis X είπε...

τΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΟΥΝ...Καθαρά μάτια ψυχής χρειάζονται για να απολαμβάνουν οτι στερήθηκαν παλιά.Και φυσικά γενναιοδωρία

Prisoned Soul είπε...

@Adis
Αυτό είναι το σωστό.
Ακόμη και παιδιά στην ηλικία μου να εκτιμούν και να σέβονται τους μεγαλυτέρους τους.
Καλό σου βράδυ!

Prisoned Soul είπε...

@Takis X

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
Έχεις δίκιο και χαίρομαι που απολαμάνουν ό,τι στερήθηκαν και με την παρέα της αγάπης και της γενναιδωρίας ταυτόχρονα! (φροντίζω εγώ γι αυτό)

Φιλιά και καλή εβδομάδα!

next_day είπε...

αχ αυτά τα ρυτιδιασμένα χέρια πόσο τρυφερά, πόσο μαλακά και πόσο πόνο μπορούν να πάρουν μακριά με ένα χάδι..
μου θύμισε πολλά η ανάρτηση σου...
να είσαι καλά!

Prisoned Soul είπε...

next_day

Χαίρομαι που σου έφερε όμορφες αναμνήσεις!
Τι άλλο να ζητήσω;
Φιλιά και καλή εβδομάδα!