Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Αλκοόλ


Καίει στο στήθος το αλκοόλ.
Κυλούν βουβά τα δάκρυα απ' τα μάτια
Κλεισμένα νιάτα, 
σε μπουκάλι αδειανό.


Γουλιά γουλιά 
και θολώνει το βλέμμα.
Γουλιά γουλιά 
και αταξία στο μυαλό.


(Μ)Πλέξαν οι μοίρες επιθυμίες και θύμισες κουβάρι.
Για να μη βρω γιατρειά ούτε στον ύπνο που χάρισε η ζάλη.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Sweet Truth πολύ έντονο και αληθινό το ξέσπασμα σου. Λυπάμαι :(

Damaged Pessimist είπε...

Να σου που διαβάζω το κείμενό σου, που λέγεται αλκοόλ, κατεβάζοντας ταυτόχρονα ένα ποτηράκι ουίσκι... Και καίει, όπως όμορφα γράφεις, το στήθος... Θολώνει το βλέμμα, κάνει αταξίες το μυαλό... και είναι καλά, είναι ωραία, συνήθως... Η ανάγκη να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα; Κάποιο λόγο θα έχουμε...

Καλό σου Σαββατοκύριακό !

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Μαρακι μου καλημερα!
Μου ελειψες παρα πολυ!
Η γραφη σου μοναδικη! οπως παντα αλλωστε!

Prisoned Soul είπε...

Εγώ λυπάμαι που λυπάσαι! :P

Prisoned Soul είπε...

Έλα που πλέον δεν ξεφεύγουμε ούτε με δαύτο...

Prisoned Soul είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου!
Επέστρεψα για τα καλά!