Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

¤ Βρέχει ¤

Το μυαλό ταξιδεύει έξω από το παράθυρο.
Ποτίζει ο ουρανός τους δρόμους.
Φουντώνει και ευωδιάζει την ατμόσφαιρα η τάση για φυγή.
Απόδραση από την καθημερινότητα.

Βγαίνω,
τα ακουστικά στα αυτιά με πλημμυρίζουν αγγελική μελαγχολία.
Βρέχει
και γω απροστάτευτη αφήνομαι στις λυτρωτικές σταγόνες.
Μεθά το φόρεμα και κολλά πάνω στο σώμα μου
ψάχνοντας στήριξη.
Λούζει τα μαλλιά μου και τα ρίχνει βρεγμένα κύματα
στους ώμους, την πλάτη και το στήθος μου.

Αδιαφορώ για τα πονηρά βλέμματα
που προσπερνώντας με κοιτούν,
γδύνουν το κορμί μου εκεί
που ήδη η μπόρα τονίζει προκλητικά
κάθε σμιλεμένη όμορφα καμπύλη.
Αδιαφορώ και το δείχνω
ρίχνοντας παγωμένα βλέμματα
που σβήνουν καυτές τους σκέψεις.

Βρέχει
και περπατάω μέσα στο χαλασμό των ουρανών
χωρίς ίχνος βιασύνης
κυριευμένη από ελευθερία.
Στα αυτιά μου ακόμη το τραγούδι δε λέει να τελειώσει,
παρακαλώ τίποτα να μην τελειώσει...





I see you cry






12 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

Οπ, ροκιες και ετσι?

ο τελευταιος στιχος μαρεσει πολυ!

πολυ ομορφο το ποιημα σου.. Ειναι λυτρωτικο το να περπατας στη βροχη! Το λατρευω!

Aerlyn0204 είπε...

Λατρευω κι εγω τη βροχη και σε καταλαβαινω!!! Αντε καλο χειμωνα να εχουμε!!!

Adis είπε...

"Άν πιστεύεις πραγματικά πως θα βρέξει, θα βρέξει."
Κλιντ Ίστγουντ..

Στο χέρι σου είναι να μην τελειώσει, αλήθεια. ;)

Και κάτσε γιατί τώρα τρελάθηκα, ακούς Charon?? Νόμιζα ότι δεν τους ξέρει κανείς! Χαχα! :] Πολύ χάρηκα τώρα! Ε, δες και το Colder, αν δεν το 'χεις δει ήδη..

Καλό απόγευμα! :)

sykaki είπε...

που να ναι ο δικος μου μικρος αγγελος να ξερα....

~reflection~ είπε...

Καμπυλόγραμμοι ήχοι στο σχήμα σταγόνας.
Λάμψη που ξεδιψά το τυφλό σου περπάτημα και ο δρόμος βαφτίζεται υδάτινη λωρίδα φωτός προς το Νότο. Εκείνο το Νότο όπου αποδημούν οι ανάγκες μας οι παιδικες.

Η βροχή εισχώρησε κάτω από το ρούχο σου... και ούτε που το καταλαβες......
Έλα.. φορεσε το αδιάβροχό μου.... θα κρυώσεις.....



Φιλί... βρόχινης αγαπης, που εισχωρεί παντου....

Prisoned Soul είπε...

@Α λ ς
Λυτρωτικό καλή μου δεν θα πει τίποτα!!!
όσο για το ροκ υπάρχουν στιγμές που το αποζητώ κι αυτό!!! :)

Φιλάκια!!!

Prisoned Soul είπε...

@Aerlyn0204
Πού είναι ο χειμώνας;!
Μια μέρα έβρεχε καταρρακτωδώς και δύο μέρες τώρα έχει πάλι ζέστη!!! Έλεος!!!

Υπέροχη η βροχή ναι!!!! :)
Φιλάκια

Prisoned Soul είπε...

@Adis
Δεν θέλω να τελειώσει αυτό είναι σίγουρο!!!!

Όσο για τους Charon, τους άκουσα πρώτη φορά το καλοκαίρι και στην αρχή (θες η φωνή; ) τους πέρασα για τους HIM... μετά όμως έμαθα.
Ναι το έχω ακούσει το τραγούδι αλλά δεν το έχω περάσει ακόμη στο κινητό για να το ακούω στο δρόμο!!

Φιλιά και καλό βράδυ

Prisoned Soul είπε...

@sykaki μου... εσύ είσαι ο μικρός άγγελος κάποιου.

Μην το ξεχνάς.
Βρες ποιον θα προστατεύεις...!

Φιλιά πολλά καλή μου

Prisoned Soul είπε...

@Κάκια μου,
ναι ο δρόμος μπροστά μου ξεχωρίζει μέσα από τη βροχή και είναι τόσο μα τόσο φωτεινός...!
Την κατάλαβα γλυκιά μου τη βροχή, εγώ την άφησα να εισχωρήσει μέσα μου... και δεν θέλω αδιάβροχο!!
Άσε με να κρυώσω!!!
Η δύναμη που νιώθω τώρα κάτω από τις γρήγορες σταγόνες τις βροχής, δεν συγκρίνονται ούτε στο ελάχιστο με την μικρή αδυναμία μιας αρρώστιας.

Φιλιά καλή μου, βρεγμένα από τη βροχή που με περιβάλλει ακόμη στο μυαλό μου...

Ηχώ είπε...

Γλυκειά αληθινή μελαγχολία του Σεπτέμβρη που τη φέρνει η βροχή για λίγο και φεύγει για να έρθει ξανά…

Καλό φθινόπωρο γλυκειά μου!

Πραγματικά λυπάμαι που δεν μπορώ να σου γράφω πιο συχνά ελπίζω να βρω το χρόνο σύντομα.

Το ξέρεις όμως πως επικοινωνούμε.

Πάντα διαβάζοντας τις σκέψεις σου βρίσκω τον εαυτό μου!

Φιλάκια

Prisoned Soul είπε...

@WIND

Ήρθε και έφυγε η μελαγχολία, έτσι κάνει πάντα όπως και η φθινοπωρινή βροχή...!
Χαίρομαι που βρίσκεις το χρόνο και περνάς, και ακόμη περισσότερο για τα σχόλιά σου!!!

Να σαι καλά καλή μου,
ελπίζω να συνεχίσουν οι σκέψεις να ταυτίζονται..!!!!

Φιλιά πολλά!