Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Πάντα εσύ


Πάντα το βλέμμα σου 
καρφί στις ψυχής τα φτερά, 
φτερά πεταλούδας 
που ολόγυρα πετά. 

Πάντα η φωνή σου 
μελωδία κιθάρας  στη σιγαλιά, 
φωνή που ταράζει 
της καρδιάς μου τα ήρεμα νερά.

Πάντα τα λόγια σου, 
χαραμάδα ανοιχτή. 
Που ανοίγει τις σκέψεις σου 
και μου δίνει το κλειδί. 

Πάντα εσύ, 
μονοπάτι ατελείωτων στιγμών 
και ευτυχίας. 

Πάντα εσύ 
μεθυστικό κρασί 
γλυκόπιοτης αμαρτίας. 


Πάντα εσύ 
ανεξέλεγκτος πόθος 
που έχει γίνει εμμονή. 

Πάντα εσύ, 
ασταμάτητος έρωτας 
που αναβλύζει ηδονή.

Πάντα η μορφή σου 
πλάι μου κάθε βράδυ, 
μία μορφή, αγκαλιά 
που με σφίγγει μέσα στο σκοτάδι.

Πάντα τα χείλη σου 
καρπός λήθης που ζητάω, 
μυστικά να γευτώ 
και να σου δείξω το πόσο σε αγαπάω...! 

12 σχόλια:

Kévin είπε...

Υπέροχο...Για άλλη μια φορά,πόσο πολύ με εκφράζει...

Aerlyn0204 είπε...

Αχ μικρη μου τι ωραιο ποστ...
Ειναι ωραιο να ειναι παντα εκεινος σε καθε σου σκεψη,κινηση,βλεμα, ανασα...

Τις καλημερες μου :)

Wicca είπε...

Πόσο όμορφα ξέρεις να δίνεις! Το πάντα εσύ το δέχτηκα σαν πάντα εγώ μέσα από σένα, γιατί μέσα στον έρωτα δεν υπάρχει εγώ ή εσύ. Είσαστε ένα.

Ἅ λ ς είπε...

πολυ πετυχημενη η ομοιοκαταληξια σου!!συγχαρητηρια!!

και ξερεις μερικες φορες δεν ειναι κακο να εχουμε στο μυαλο μας, στη σκεψη μας, κπν που αγαπαμε γιατι ετσι τν νιωθουμε πιο κοντα...!

Prisoned Soul είπε...

@Kévin
Σε ευχαριστώ καλέ μου, δεν ξέρεις πόσο σημαντικό είναι αυτό για μένα γιατί κι εσύ έχεις γράψει υπέροχα πράγματα...
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.

Prisoned Soul είπε...

@Aerlyn0204
Πραγματικά τίποτα καλύτερο...
Αλλά τώρα εκτός από εκείνον πρέπει να πάρουν και τα μαθήματα μια θέση στο μυαλό μου :)

Χαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλάκια!!

Prisoned Soul είπε...

@Γουϊκα
Έτσι είναι, μου το έχει πει κι αυτός ότι είμαστε ένα... απλά για μένα είναι ΕΚΕΙΝΟΣ και δεν συγκρίνεται με τίποτα και κανέναν άλλο...

Να 'σαι καλά!
Να περνάς

Prisoned Soul είπε...

@Α λ ς
Να είναι πιο κοντά μου όταν γράφω γι αυτόν, ειδικά τότε!!!

Σε ευχαριστώ που σχολίασες θετικά την ομοιοκαταληξία, δεν τη χρησιμοποιώ συχνά, αλλά αυτό το τραγουδούσα γράφοντάς το, δεν ήταν κάτι απλό...

Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!!

~reflection~ είπε...

Γλυκάθηκα τόσο,
που θέλω να μπω εκεί,
απ' όπου αναβλύζει η πηγή...

Δεν φτάνουν οι σταγονες για να ξεδιψάσει η καρδιά..

Άσε με να αγγίξω λίγο την ορμή..
Εκει που το Νάμα δεν αγγίζεται, χωρίς να σε κάψει η πηγαία του Ενεργεια...

Τι ρισκάρω....

Φιλι... αναπαντεχο...

Ἅ λ ς είπε...

χεχε τ ξερω, ειναι δυσκολη η ομοιοκαταληξια!! το πετυχες ομως:)

Prisoned Soul είπε...

@Κάκια μου,
όντως μερικές σταγόνες δε φτάνουν, ελπίζω να βρεις την πηγή σου... για τον καθένα άλλωστε διαφέρει.

Ρισκάρεις αλλά μη σε σταματήσει ποτέ ο φόβος του ρίσκου...

Φιλιά

Prisoned Soul είπε...

@Α λ ς
Για να το λες εσύ θα τα κατάφερα!! :)

Φιλάκια!!!