Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Βραδινό σύννεφο

Σύννεφο στάθηκε εμπρός μου
και έκρυψε από τα μάτια μου τα αστέρια
Μια γκρίζα μάζα στο μαύρο του ουρανού


Έψαξα το σχήμα του να βρω
μα ανήσυχο εκείνο
συνεχώς αλλάζει όψεις


Τη μια στιγμή άρμα φαινόταν
χωρίς άλογα,
να περνά αθόρυβα
τους δρόμους των αστεριών


Την άλλη νυχτολούλουδο
που μόλις άνοιξε τα πέταλά του
και ρουφάει αχόρταγα το σκοτάδι


Το ακολουθώ καθώς ταξιδεύει
πάνω  από τα βουνά
αφήνοντας πίσω του τα αστέρια
που πριν λίγο έκρυβε
να λάμπουν κλαίγοντας...
να το αποχαιρετούν.

12 σχόλια:

Nicotine είπε...

Κι αν έφυγε αυτό το σύννεφο θα έρθει κάποια στιγμή κάποιο άλλο, και εσύ μπορείς να είσαι πάλι εκεί και να κοιτάς με τον τρόπο σου την ομορφιά του

marios104 είπε...

Κάθε σου σύννεφο να δεις
πόσο τολμά το τώρα να στο θολώνει
κι ύστερα χρώμα να του δίνει.
Εύχομαι στο χρώμα βουτηγμένο να το πιάσεις και να το αγκαλιάσεις τόσο που να σε βάψει.

Σε ευχαριστώ για όλα τα σχόλια στα κείμενα μου, δεν είχα χρόνο να σχολιάσω αλλά πάντα εκτιμώ την τόσο επιμελή και τρυφερή παρουσία σου.
Καλημέρα!

iliokamenos είπε...

αυτό είναι το ωραίο με τα σύννεφα, εμφανίζονται εξαφανίζονται, και παίρνουν όποιο σχέδιο ονειρεύεσαι ..

καλημέρα

Adis είπε...

Ακολουθείς?.. Πρόσεχε..
Τίποτα δε μένει για πάντα, όλα πάνε και έρχονται, όμως τα σύννεφα είναι πολύ ύπουλα.. Γιατί ακριβώς αλλάζουν συνεχώς.. Μην παίζεις πολύ πολύ μαζί τους όσο όμορφα κι αν δείχνουν.

Καλό σου βράδυ. :)

Prisoned Soul είπε...

@aougaros
Δεν είμαι όμως εκεί... όχι πια, όχι μέχρι τα χριστούγεννα τουλάχιστον που σκοπεύω να γυρίσω.
Φιλιά

Prisoned Soul είπε...

@marios104
Εύχομαι και γω με τη σειρά μου να ζήσω μέσα σε αυτό το χρώμα, να γνωρίσω αποχρώσεις μαγικές που οι περισσότεροι δεν έχουν δει κια να τις μοιράσω στον δικό μου κόσμο εδώ.
Να σαι καλά!
Τα φιλιά μου!

Prisoned Soul είπε...

@iliokamenos
Όποιο σχέδιο ονειρεύεσαι... εσύ τι ονειρεύεσαι αλήθεια;

Prisoned Soul είπε...

@Adis
Έχεις δίκιο, αλλά τι να κάνω με είχαν συνεπάρει οι τόσες αλλαγές στη μορφή του.
Να δεις που επίτηδες το έκανε!
:P
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Τα σύννεφα φέρνουνε μπόρες. Ωστόσο, επιτρέπουν να ξεπροβάλει δειλά δειλά στην άκρη τους ενα φωτεινό ουράνιο τόξο.. Σου εύχομαι οι μπόρες στη ζωή σου να είναι απλά μπόρες, γιατί ρίχνουν και μετά υποχωρούν και το ουράνιο τόξο να γεμίζει τη ζωή σου με φωτεινά χρώματα κι ελπίδες...:) φιλιά

Prisoned Soul είπε...

@Ηλιαχτίδα
Αυτά τα ουράνια τόξα στο τέλος κάθε μπόρας είναι που αξίζουν!
Αυτά περιμένω και φωτίζομαι.
Φιλάκια!!

Aerlyn0204 είπε...

Πολυ ωραιο ειναι να χαζευεις τα συννεφα...Το καθενα μπορει να σου δωσει τροφη για διαφορετικες σκεψεις και εικονες :)

Φιλια!!!

Υ.Γ. Σε διαβαζω μαζεμενη πλεον γιατι ελειπα πολυ τον Αυγουστο και δεν ειχα καιρο :)

Prisoned Soul είπε...

@Aerlyn0204
Το βράδυ βέβαια είναι λίγο δύσκολο αλλά και πάλι σε έναν ξάστερο ουρανό, όπως εκεί που βρισκόμουν, ξεχωρίζει η γκρίζα μάζα τους μπροστά από τα αστέρια!!
ΥΓ. Με κάνει ευτυχισμένη και μόνο που βρίσκεις το χρόνο και με διαβάζεις!!