Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Πίσω από το παράθυρο

Μορφή από το παράθυρο εμφανίζεται. 
Παρακολουθεί κρυφά κάθε μου βήμα, με ακολουθεί. 
Κανείς δεν κοιτά πίσω απ' τα παράθυρα τι γίνεται, 
ποια σκιά κρύβεται. 


Πλέκω τα δάχτυλα μου στα μαλλιά μου, 
κίνηση μηχανική που άθελά μου συχνά κάνω. 
Σηκώνω το κεφάλι και τον βλέπω. 
Συναντιέται το βλέμμα του με το δικό μου 
απ' το ανοιχτό παράθυρο, και αποτραβιέται. 
Φόβος; αμηχανία; 
μια χαραμάδα άνοιγμα μένει και τον ψάχνω. 
Βλέπω τα δάχτυλα του να ακουμπούν πάνω στο σκούρο τζαμί 
αλλά πρόσωπο χαμένο το δικό του. 
Χαμένος πάλι στη σκιά. 


Προχώρησα 
Τα μάτια του πάνω μου κόλλησε ενώ εγώ συνέχισα να περπατάω. 
Τα ένιωθα την πλάτη μου να τρυπάνε 
βγάζοντας κραυγές μοναξιάς. 
Και μούδιασα, 
εκεί στη μέση του δρόμου, 
ζαλίστηκα και άρχισα τον έλεγχο 
να χάνω του κορμιού μου, 
τα γόνατά μου κόπηκαν 
σαν τσεκούρι κοφτερό πάνω τους να έπεσε 
και χύθηκα χωρίς πνοή, 
στη μέση εκεί του δρόμου. 
Κανείς δεν κοίταξε, κανείς δε νοιάστηκε, 
μόνο η σκιά εκείνη από την ανοιχτή ακόμη χαραμάδα 
μου ψιθύριζε συγνώμη... 


Άνοιξα τα μάτια και τον άκουσα, 
κοίταξα έξω και τον είδα. 
"Συγνώμη", 
μου είπε ξανά και έφυγε. 
Και έμεινα φυλακισμένη εγώ τώρα, 
τη θέση του να απολαμβάνω στις σκιές. 
Άνοιξα εντελώς το παράθυρο.
Άνθρωποι πήγαιναν, έρχονταν, 
κανείς δε σταματούσε, κανείς δεν κοίταζε προς το μέρος μου. 
Πήρα τη θέση εκείνου και τον ελευθέρωσα. 
Ικανοποίηση ένιωθα 
και ας ήμουν αόρατη πια, 
τυλιγμένη στην ομίχλη του αγνώστου.

28 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θυσία. Ξεχασμένη λέξη.
Μελαγχολικά τρυφερό.
Μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση σαν κι αυτή που μόνο οι καλύτεροι σεφ του λόγου μπορούν να πετύχουν. Υπέροχο και το τραγούδι που διάλεξες. Να είσαι καλά...

Ἅ λ ς είπε...

νομιζα οτι ησουν χαρουμενη.:/
μην "πεφτεις" μικρη μου.. ατομα ερχονται κ φευγουν μα σημασια εχει ποιος μενει...! διπλα μας, στην καρδια μας, στην ψυχη μας... Σημασια εχει σε ποιους μενουμε εμεις...

να προσεχεις,
καληνυχτα!

~reflection~ είπε...

Επέτρεψέ μου να σου χαρίσω το δικό μου παράθυρο....

Μικρό παραθυρο με θέα...


Εγώ ένα παράθυρο λαχτάρησα ν'ανοίξω
να μπει φως, άνεμος και χρώμα
στο κλειδωμένο μου δωμάτιο.
Να κλέψω λίγο άρωμα
και να διώξω τη βαριά μυρωδιά της απραξίας...

Λίγη κίνηση ν'αγναντέψω στο πέλαγος..
Λίγη εντροπία να δανειστώ Ονείρου..

Δεν ξέρω αν ήταν ο Θεός ή η Τύχη που αποφάσισε..
{δεν πιστεύω ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο}

Τι σ'έφερε στ'αλήθεια
εκείνη την ώρα
τόσο λουσμένο φως,
τόσο ντυμένο στο χρώμα των ανέμων,
μπροστά στο παράθυρο
πoυ λαχτάρησα ν'ανoίξω?...

Μικρό παράθυρο με θέα.... Εσένα!


Σε φιλω ολόγλυκα....

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Μαγικό ταξίδι στις σκιές της νύχτας μιας πόλης που κρύβει τα συναισθήματα πίσω απ' τους τοίχους, τα παράθυρα και τις κλειστές πόρτες!!
Μιας μοναδικής παράδοσης σ' εκείνον. Στον απόλυτο έρωτα που καταθέτει εαυτον και ψυχή.

"...Πήρα τη θέση εκείνου και τον ελευθέρωσα"

Το απόλαυσα.

Unknown είπε...

Μικρή μου,
υπέροχο όσο αληθινή είναι η φυλακή της συγχώρεσης γιατί τότε ξεκινά μέσα μας ο δικός μας αγώνας, όταν ακριβώς έχουμε ελευθερώσει τον άλλον.

Καλημέρες σου

Prisoned Soul είπε...

@Bd
Σε ευχαριστώ, οι λέξεις σου η πιο όμορφη μελωδία στα αυτιά μου...
Δε ξέρω αν θα μπορούσε να ισχύει... αλλά σε ευχαριστώ!

Prisoned Soul είπε...

@Α λ ς
Χαρούμενη είμαι καλή μου, και ευτυχισμένη περιμένοντας με λαχτάρα ειδικά την αυριανή μέρα!!! :Ρ
Το "πίσω από το παράθυρο" βγήκε σαν σκέψη για όσα κρύβονται πίσω από τα παράθυρα, όσα καιροφυλακτούν.

Προσέχω...!!!

Φιλάκια!

Prisoned Soul είπε...

@Κάκια μου, μακάρι όλα τα κλειστά παράθυρα καθώς άνοιγαν να έκρυβαν τόσα όμορφα!!! Να έκρυβαν εκείνον...
Ευχαριστώ για το απρόσμενο δωράκι!

Σε φιλώ

Prisoned Soul είπε...

@Δήμητρα (φυσικένια)
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, πραγματικά αυτό ήθελα να αποδώσω, όλα εκείνα που κρύβονται, της πόλης την αθέατη, σκοτεινή πλευρά...

Και πράγματι να τους ελευθερώσω, μεγάλη φιλοδοξία βέβαια, αλλά η προσπάθεια ποτέ δεν πάει χαμένη!

Prisoned Soul είπε...

@meggie
Και πόσο κρατάει άραγε αυτός ο αγώνας; μήπως αιώνια όταν σκοπός είναι να ελευθερωθεί κάθε ψυχή;
Και η δική μου ύστερα πώς ελευθερώνεται; πάντα κάποια θα είναι φυλακισμένη, ας είναι να μαι γω...

Καλό σ/κ καλή μου

Nicotine είπε...

Παράθυρο με θέα
Πόρτα με προορισμό
Ψυχή καθαρή

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

πως η θυσια οταν γινεται απο νοιαξιμο αληθινο και αγαπη δεν ειναι θυσια...
ειναι αυτονοητο...

πολυ μου αρεσε!

σε φιλω νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

Prisoned Soul είπε...

@aougaros
Ελπίζω πάντα έτσι να 'ναι καλέ μου!
Ευχαριστώ!

Prisoned Soul είπε...

@ΝΑΪΑΔΑ μου, έτσι είναι η αυτοθυσία συνήθως δεν πονά, δεν στενοχωρεί, γιατί ξέρεις πως κάτι άλλο, κάποιος άλλος θα είναι καλύτερα!!

Χαίρομαι που σου άρεσε!

Φιλάκια πολλά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.

Aerlyn0204 είπε...

Σκιες...Χαμενος στη σκια...
Πολυ ομορφο αν και λιγο spooky! :)
Καλημερα και καλη εβδομαδα μικρη μου!

Prisoned Soul είπε...

@SKPOYTZAKO μου σε ευχαριστώ!!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!

Prisoned Soul είπε...

Aerlyn0204
Spooky ε; ναι δεν το είχα σκεφτεί!! :Ρ

Καλή μας εβδομάδα!!!

Έσπερος είπε...

Δεν είναι κι άσχημα στις σκιές Γλυκειά μου Αλήθεια. Είναι ωραίο να κάθεσε και να παρατηρείς αθέατος από μια γωνία. Αρκεί μόνο όταν το θελήσεις να μπορείς να βγεις για τον χρόνο που θες κι ύστερα αν το θελήσεις να ξαναμπείς μέσα...


Καλό απόγευμα και πολλά φιλιά!!!

Φόβος..... είπε...

Παράθυρο τα μάτια σου. Άφησέ τον να κοιτάξει βαθιά.

Prisoned Soul είπε...

@Έσπερέ μου, δεν τις έχω μάθει όμως τις σκιές... και είναι δύσκολο να φύγω απ αυτές, ίσως η παρουσία κάποιου βοηθάει, αλλά πως το αποτρέπω να γυρίζω, αν δεν το θέλω;
στις σκιές με κλειδώνει η απουσία...

Prisoned Soul είπε...

@Φόβος....
Αυτό κάνω, ποτέ δεν έκλεισα τα μάτια μου από κείνον, πάντα ανοιχτή ήμουν και με έμαθε, τόσο καλά!, ελπίζω μόνο ποτέ να μην το εκμεταλλευτεί.

Άνεμος είπε...

Απ' ότι είδα απο τα σχόλια καταλαβαίνω ότι αυτό είναι απλά ένα κείμενο που σου βγήκε και δεν αναφέρεσαι αυτού καθ΄ αυτού σε σένα.

Χαίρομαι, δε σου κρύβω! Νόμιζα ότι είναι κάτι που σου συνέβη και δεν ήθελα να το σκέφτομαι. Έχω μείνει στα ωραία συναισθήματα της τελευταίας σου ανάρτησης!!

Και χαίρομαι που πέφτω έξω!

Φιλιά και να είσαι πάντα χαρούμενη!

Adis είπε...

Σε τέτοιες σκιές πολλές φορές ύπουλοι άνθρωποι και συναισθήματα κρύβονται έτοιμα να σε φάνε στο πρώτο στραβοπάτημα.. Και είναι πάντα εκεί και παρακολουθούν, αλλά αν δεν κοιτάξεις πίσω δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς.. Τώρα βέβαια, αν ξεκινήσεις παιχνίδια μαζί τους το μόνο που έχω να σου πω είναι πρόσεχε.. ;)
Γιατί μπορεί να βρίσκεις ικανοποίηση, αλλά σκιές είναι, ποτέ δε βλέπεις την πραγματική τους μορφή..

Το ότι το έχεις πάντως συνειδητοποιήσει είναι ένα καλό όπλο για προφύλαξη. :)

Καλό απόγευμα! :*

Prisoned Soul είπε...

@Άνεμέ μου, όλα καλά! :) Το κείμενο ήταν σκέψη από τη δική μου παρατήρηση από ένα παράθυρο. Πραγματικά ο καθένας θα μπορούσε να νιώσει αποκομμένος και περιθωριοποιημένος από αυτή τη θέση... αυτό συμπαίρανα οπότε δεν θέλω κανένας να το περάσει!!

Φιλιά πολλά!!!

Prisoned Soul είπε...

@Adis
Προσέχω... :Ρ μην ανησυχείς. Ξέρω να παίζω το παιχνίδι των σκιών και δεν χάνω ποτέ, μόνο κερδίζω μια ήσυχη γωνιά ανάμεσά τους αν θέλω για λίγο να ηρεμήσω...!

Φιλιά πολλά καλέ μου!
Καλό βράδυ!

kat. είπε...

με εντυπωσίασε μια λέξη που έγραψες!
"προχώρησα"..

μπράβο! αυτό από μόνο του είναι σημαντικό! το έκανα και εγώ από το καλοκαίρι και μετά!
πες μου..
δεν είναι τέλεια η αίσθηση του να τα αφήνει όλα πίσω και να κλείνεις πονηρά το μάτι στη ζωή;

καλώς σε βρήκα!

Prisoned Soul είπε...

@kat

Προχώρησα αλλά βρήκα εμπόδια στο δρόμο μου. Σημασία όμως έχει να μην υπολογίζω τα εμπόδια και να μην σταματώ ποτέ. Και αυτό κάνω, και χαίρομαι να συναντώ ανθρώπους που κάνουν το ίδιο!!!!
Ας προχωρήσουμε λοιπόν!!

Καλώς ήρθες!