{ Πωλητής 3579 }

"Αποστήθισέ το.

Αυτή είναι η ταυτότητά σου εδώ.

Θα το γράφεις σε κάθε κουτί πριν το στείλεις στο ταμείο"

Η κοπέλα μου έτεινε ένα κομμάτι χαρτί και με άφησε μόνη στον όροφο. Κοιτώντας το, και επαναλαμβάνοντας τον αριθμό που αναγραφόταν ξανά και ξανά στο μυαλό μου ένιωσα ξαφνικά σαν πρωταγωνιστής του Πιραντέλλο ή του Ντοστογιέφσκι.

Ένας αριθμός.

Ο τρισχιλιοστός πεντακοσιοστός εβδομηκοστός ένατος αριθμός.

Αυτό ήμουν.

"Πολιτική της εταιρείας για να παρακολουθεί τις πωλήσεις μας", μου εξήγησε μια κοπέλα που ήρθε και στάθηκε μετά από λίγο δίπλα μου. Γύρισα και την κοίταξα. Όμορφη, ψιλή, αδύνατη με μαύρα μακριά σγουρά μαλλιά. Πριν προλάβω να ρωτήσω το όνομά της πέρασε σχεδόν τρέχοντας απ' το πλάι μου και πήγε κοντά σε ένα ζευγάρι που είχε μόλις ανέβει στον όροφο.

"Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;" την άκουσα να λέει χαμογελώντας.

"Αθλητικά ψάχνω, σε σκούρο χρώμα κατά προτίμηση."

"Τι νούμερο;"

"39"

"Λοιπόν... έχω να σας προτείνω αυτά εδώ για αρχή. Είναι πολύ αναπαυτικά και ότι πρέπει για άθληση. Ακόμη αυτά εδώ με αερόσολα είναι εξαιρετική επιλογή, απορροφά και τους κραδασμούς. Να σας βγάλω να δοκιμάσετε;"

"Ναι αμέ"

Με γρήγορες κοφτές κινήσεις το λεπτεπίλεπτο κορίτσι έβγαλε το ένα κουτί μετά το άλλο από τη στοίβα και πρόσφερε, αφού άνοιξε ελαφρώς τα κορδόνια, το δεξί παπούτσι στην κοπέλα που είχε καθίσει στον καναπέ μπροστά της.

Η κοπέλα φόρεσε το παπούτσι και σηκώθηκε μπροστά στον καθρέφτη να το δει. Ήταν ελαφρώς συνοφρυωμένη, κάτι δεν της άρεσε.

"Τι σας προβληματίζει;"

"Φαίνεται λίγο μεγάλο στο πόδι μου. Δε μ'αρέσει."

"Χμμμ.. για να δοκιμάσουμε και το άλλο."

Όσο η πελάτισσα δοκίμαζε η συνάδελφός μου είχε πάει ξανά στα παπούτσια και τραβούσε ένα ακόμη κουτί από τη στοίβα.

"Σας έφερα να δοκιμάσετε και αυτό, για μένα είναι ό,τι κομψότερο έχει βγει φέτος σαν σχέδιο. Ορίστε πάρτε το αριστερό να τα δείτε και μαζί."

Η κοπέλα το κοίταξε για λίγο και αφού το φόρεσε κι αυτό σηκώθηκε με τα δύο διαφορετικά παπούτσια και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.

"Αυτό είναι όντως πιο κομψό" είπε χαμογελώντας τώρα, "αλλά αυτό με την αερόσολα είναι πολύ πιο σταθερό. Αγάπη μου εσύ τι λες;"

Ο άντρας, που μέχρι στιγμής κοιτούσε την αντρική κολεξιόν λίγο πιο πέρα τώρα γύρισε και την κοίταξε.

"Το μπλε-μαύρο μ'αρέσει περισσότερο"

"Χμμμ... ναι είναι και βολικό... αλλά το γκρι είναι πιο κομψό δε βρίσκεις;"

"Ε πάρε το ένα για το γυμναστήριο, και για τους περιπάτους το γκρι αφού σ'αρέσει τόσο"

Η γυναίκα με αυτή την παρότρυνση χαμογέλασε λίγο παραπάνω και συνέχισε να κοιτάζεται στον καθρέφτη.

"Και γω αυτό θα σας πρότεινα" πετάχτηκε και είπε και η συνάδελφος, γυρνώντας παράλληλα στον άντρα "αν θέλετε και εσείς να δοκιμάσετε κάτι μου λέτε"

"Ναι ναι... αυτό το μποτάκι υπάρχει σε 44;"

"Για να δούμε..." με ανάλαφρα γρήγορα βήματα, η συνάδελφός μου έφτασε πλάι του και τράβηξε ένα κουτί απ τη στοίβα μπροστά του.

"Φυσικά, για να το δοκιμάσουμε"

Τώρα θέση στον καναπέ πήρε ο κύριος. Η κυρία ακόμη κοιτούσε τα παπούτσια που φορούσε στον καθρέφτη.

"Μια χαρά" είπε και το έβγαλε ένα δευτερόλεπτο αφού το είχε βάλει.

"Πολύ ωραία επιλογή, δερμάτινο, κλασικό σχέδιο, διαχρονικό. Εσείς;"

"Θα τα πάρω και τα δύο", είπε η γυναίκα και κάθισε για να τα βγάλει και να βάλει τα δικά της.

"Τέλεια, να σας προτείνω να δοκιμάσετε και τις βαμβακερές μας κάλτσες, βγαίνουν σε μαύρο και γκρι, τα 3 ζευγάρια 3 ευρώ τα 5 ζευγάρια 4 ευρώ"

"Χμμμ δε μυρίζουν έτσι;"

"Φυσικά και όχι, μιλάμε για βαμβακερές κάλτσες, το πόδι αναπνέει"

"Ωραία δώστε μου ένα σετ των 5 ζευγαριών μαύρες"

"Τέλεια, επίσης κύριε για τα μποτάκια σας που είναι δερμάτινα έχουμε βαφές και γυαλιστικά με 3 ευρώ"

"Όχι όχι ευχαριστώ, έχω"

"Όπως επιθυμείτε, κατεβαίνετε στο ταμείο και σας τα στέλνω εκεί εγώ, ευχαριστώ πολύ."

"Εμείς."

Το ζευγάρι έκανε να κατέβει τις σκάλες και γω γύρισα και κοίταξα την κοπέλα. Κρατούσε τα κουτιά στα χέρια και ήρθε προς το μέρος μου. Τα ακούμπησε σε έναν πάγκο και αφού έγραφε στο καθένα κάτι τα έστελνε μέσω μίας φυσούνας στο ταμείο στον κάτω όροφο.

"Ωπ, οι κάλτσες" είπε και έτρεξε στο κουτί δίπλα από των πάγκο των αθλητικών παπουτσιών. Αφού βρήκε το σωστό νούμερο και έγραψε και εκεί κάτι μου το πέταξε λέγοντάς μου "στείλε κι αυτό".

Έπιασα το πακετάκι με τις κάλτσες και το κοίταξα πριν το ρίξω στη φυσούνα. Η κοπέλα πάνω είχε γράψει το όνομά της για να καταγραφεί το προϊόν στις πωλήσεις της. 

Ήταν η "3532".