Μία ερμηνεία
τραγούδι, χορός... τραγωδία
στο μυαλό, η κατάληξη που θα 'χει.
Η καρδιά πάει να σπάσει
τρέμει η ψυχή, ο φόβος οργιάζει
για το τι θα γίνει μετά, την κατάληξη που θα 'χει
Τα φώτα θολώνουν τα μάτια
ο όχλος σαν δήμιος ορίζει την αρχή της σφαγής
κάτω από την σκηνή που τρέμει, αχ τι κατάληξη θα 'χει;
Το μικρόφωνο εκεί,
κοιτά και χλευάζει
στέκει ορθό ενώ τα γόνατα σπάνε και το στόμα μιλιά δεν βγάζει
αχ τι κατάληξη θα 'χει...
Κλείνω τα μάτια,
οι θαμώνες χάνονται και μένω μόνη
Σβήνουν τα φώτα, οι φωνές
και με αγκαλιάζει η ησυχία της νύχτας...
Το μικρόφωνο πια στο χέρι μου
η σκηνή σταθερή κάτω από τα πόδια μου...
Και η κατάληξη η σωστή να ρίχνει τώρα την αυλαία......